Tijdens het minisymposium ter gelegenheid van het 40-jarig ambtsjubileum van ds. J. J. Eckeveld zaterdag riepen de sprekers op om eenheid te zoeken ondanks verscheidenheid. Zij spraken niet alleen de wens uit om de kansels voor predikanten van andere kerkformaties open te stellen, maar zelfs voor inspanning van het tot stand komen van de Reformatorische Kerk in Nederland.
Drs. P. J. Vergunst, algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland, stelt dat het heilzaam is „als in een ontmoeting rond het Woord kritisch gekeken wordt naar het functioneren van het kerkelijk leven. Alleen al het feit dat binnen een kerkverband kansels voor elkaar gesloten zijn terwijl men zich eerder gezamenlijk van een ander kerkverband losmaakte, is verdrietig, éven verdrietig als het vele wat niet naar het Woord is in de kerk die men achterliet. Solidariteit in de schuld, de profeet Daniël ging er ons in voor.
Waar ds. Egas nu pleit voor een soort oecumene op de rechtervleugel en dr. Fieret spreekt over herkenning rond de GBS, citeer ik de vraag die ds. G. Boer ooit inzake de gereformeerde gezindte stelde: „Wie wijst ons de weg door kerkelijke moeiten? Alleen de levende God, Die ons in Zijn Woord aanspreekt op het verlaten van Zijn wegen.” Ds. Boer pleit ervoor dat we aan God in Christus onze kerkelijke wonden en zonden tonen.
Vergunst stelt voor dat allen die zich in de woorden van ds. Egas herkennen op dezelfde zondag preken over Daniël 9: „Och Heere! Gij grote en ontzagwekkende God, Die Zich houdt aan het verbond en de goedertierenheid jegens hen die Hem liefhebben…” „Dan komt in de prediking het verbond onder de spanning van God Die verkiest, van Christus Die verzoent en van de Geest Die levendmaakt.”
